صفحه شخصی رحیم پور ازغدی

سلام بر حسین و اولاد حسین و اصحاب حسین و انصار حسین تا امروز و تا شما میلیون جمعیتی که با پای پیاده از نجف به سوی کربلا عازم هستید و بزرگترین راهپیمایی تاریخ بشر را در آن مشارکت دارید من نمی‌خواهم وقت زیادی را از شما بگیرم که انشاءالله به راهپیمایی‌تان به سمت کربلا ادامه بدهید. بعضی از تعالیم و آموزش‌های اباعبدالله(ع) جهان امروز را که از دستاوردهای این اربعین بین‌المللی شده برای کل بشر خواهد بود عرض کنیم. سؤال نخست؛ این حرکت‌ها و این زیارت‌ها به طور خاص زیارت اربعین زیارت شهدای کربلا برای چیست و چه پیامی برای جهان امروز دارد و چه دستاوردی؟ زیارت شهید و زیارت حسین احیاء روح شهادت و جهاد در سراسر عالم است. در جهانی که ترسیده، خطاب با جوامعی که از مرگ میترسند و تن به ستم و بی‌عدالتی و تحقیر می‌دهند در جهانی که دیکتاتورها با ترساندن ملتها از مرگ آن‌ها را استثمار می‌کنند و بر آن‌ها مسلط هستند حسین‌بن‌علی پس از 1400 سال، دوباره به همه بشریت و ملت‌های دربند پیام می‌دهد که نترسید از هیچکس و هیچ چیز نترسید پایان این مسیر در سخت‌ترین شرایط شهادت است و شهادت افتخار ما و عادت ماست. تعبیری که در همین در کربلا در کوفه در همین اطراف نجف که شما آمدید وقتی که علی‌بن‌حسین(ع) در زنجیر شلاق خورده شمشیر روی سرش گرفتند و گفتند تو را چرا زنده نگه داشتند؟ و تهدید به شهادت کردند علی‌بن‌الحسین(ع) فرمود که ما را از چیزی که به آن عیش می‌ورزیم نترسان، «عادتُنَا القتل و کرامتنا الشهاده». امام سجاد(ع) نوجوانی در زنجیر بودند فرمودند ما به کشته شدن عادت کردیم این خط اولیاء و انبیاء است که همیشه در تاریخ خون دادند و شهید دادند تا پرچم توحید و عدالت و اخلاق و انسانیت تا امروز وتا ابد سر پا مانده و خواهند ماند و شهادت برای ما کرامت است. شهادت تهدید نیست فرصت است. این تعبیر امام سجاد(ع) است. این درس اسرای کربلا به ما و به همه جهان برای یک انقلاب جهانی و مقاومت بزرگ بین‌المللی است و امیدواریم این راهپیمایی 20 میلیونی نجف به کربلا در آینده‌ای نه چندان دور، پس از کربلا به سمت قدس و بیت‌المقدس برود و از کربلا تا قدس و بعد آزادی و رهایی همه مستضعفین جهان. ولی شرط این آزادی و رهایی گرفتن درست پیام شهدای کربلا و پیام اسرای کربلاست. پیام زینب(س) و علی‌بن‌الحسین است. دیشب من در کاروان روحانیون اهل سنّت بودم از 10- 15 کشور جهان, شافعی و حنفی و مالکی و حنبلی. پیاده راه افتادند آمدند. بعد هم آن عالِم سنّی گفت بچه 5- 6 ساله دعوا می‌کند حتی عروسکش را، یا اگر بخواهند ماشین اسباب بازی‌اش را از او بگیرند دعوا می‌کند و با چنگ و دندان نمی‌گذارد این‌جا 5 – 6 ساله این‌جا آمده جلو، لباس و دامن را می‌گیرد و می‌گوید باید بیایید خانه ما غذا بخورید و بعد غذایی که من می‌دانم درطول سال خودش نمی‌خورد. شما می‌بینید که این مردم عراق چقدر شریف‌اند؟ این مردم عراق شیعیان محروم عراق حتی سنّی‌های عراق حتی اهل سنّت عراق موکب دارند. حسین(ع) قرار بود فراموش شود! حسین و شهدای کربلا وسط این بیابان دو- سه روز جنازه‌هایشان ماند و گرگ‌ها جنازه‌هایشان را پاره کردند بعد از دو – سه روز بنی‌اسد آمدند آن هم با ترس و دستپاچگی این‌ها را دفن کردند قرار بود که کلاً فراموش شوند! امروز همه فراموش شدند جز حسین. هدف حضرت زینب(س) در زنجیر و در اسارت، در کوفه نزدیک نجف، چون می‌دانید همین مسیری که شما آمدید کاروان اسرا همین مسیر را ولی به عکس آن را رفتند یعنی از کربلا به کوفه! آن‌جا در زنجیر زینب(س) خطاب به آن‌ها می‌کند و بعداً به یزید در شما که شما فکر کردید کار ما را یکسره کردید؟ «والله لاتمحوا ذکرنا» به خدا سوگند شما نخواهید توانست مارا از تاریخ حذف کنید ما فراموش نخواهیم شد شما فراموش خواهید شد ما می‌مانیم و شما می‌روید. امروز چه کسی دنبال قبر یزید است؟ چه کسی می‌خواهد قبر یزید را پیدا کند مگر برای اهانت. ما شکست نخوردیم شما شکست خوردید. پیام حسین برای همه ملت‌های مظلوم و انقلابیون جهان امروز این است. امام حسین(ع) به یک عده از بنی‌هاشمیان که بنی‌هاشم از نزدیکان و خویشان امام حسین(ع) حاضر نشدند به کربلا بیایند. همان مدینه یا مکه از امام حسین جدا شدند با این که جزو بنی‌هاشم شدند. امام حسین(ع) یک نامه دو سطری نوشتند و فرمودند این را به همه بنی‌هاشم که حاضر نشدند به کربلا بیایند و ما را تنها گذاشتند بگویید. نامه دو خط است. این دو خط امروزه خطاب به همه کسانی است که در جهان با ظلم و استکبار و استبداد مبارزه نمی‌کنند با این امید که زنده بمانند و دنیایشان بهتر بشود. امام حسین به این‌ها این را فرمود: «بسم‌الله الرحمن الرحیم. من الحسین بن علی الی بنی‌هاشم، دو کلام از حسین پسر علی به بنی‌هاشم. أما بعد، فانه من لحق بی منکم؛ هرکس از شما بنی‌هاشم که خاندان ما هستید هرکس با ما بیاید استشهد معی؛ کشته خواهد شد. هرکس با من بیاید کشته می‌شود. اما؛ و من تخلف عنی، هرکس با ما نیاید لم یبلغ الفتح. والسلام. هرکس با ما نیاید هیچ دستاوردی نخواهد داشت. با ذلت زندگی زندگی خواهد کرد. هرکس با من بیاید کشته می‌شود ولی هرکس با من نیاید دو روز بیشتر زنده می‌ماند اما هیچ چیز بیشتری به دست نخواهد آورد. این خطاب به بنی‌هاشم است و خیلی از بنی‌هاشم هم نیامدند گفتند آقا کار شما اشتباه است! با کی درافتادید؟ با ابرقدرت جهان با این جمعیت درافتادید! فرمود راه خدا به پیروزی ختم می‌شود. این‌جا شهادت پیروزی است. هرکس با ما نیاید هیچ چیز دستش نمی‌آید تمام کسانی که در مبارزه نیمه تمام می‌گذارند و تسلیم می‌شوند همین الآن کسانی که می‌گویند مرگ بر آمریکا و مرگ بر اسرائیل نگوییم استدلال این‌ها این است که ما اگر مرگ بر این‌ها نگوییم دنیایمان درست می‌شود! حرف‌شان همین است. امام حسین(ع) می‌گوید اگر مرگ بر این‌ها نگویید درود هم بگویید چیزی به تو نمی‌دهند. مثل کفتار دو روز دیگر زندگی می‌کنی و چیزی در مشت‌تان نیست و آخر هم مشت‌تان خالی است. امام حسین(ع) فرمودند به سمت ما بیایید و ما را تکه پاره کنید ما عقب نمی‌رویم ما حرف‌هایمان را پس نمی‌گیریم. ماییم و خدا و رضایت خدا و شمایید و جهنم!

پیام سوم امام حسین(ع) برای همه ملّت‌ها. فرمود با همه حکومت‌هایی که این سه خصلت را دارند درگیر شوید و علیه آن‌ها قیام و انقلاب کنید بدترین حکومت‌ها و مالکیت‌ها. شرّ خصال الملوک، بدترین خصلت‌های شاهان و رژیم‌های فاسد: شرخصال الملوک الجبن من الاعداء و القوه علی الضعفاء و البخل عند الاعطاء. 1) «الجبن من العداء» رژیم‌هایی که از دشمنان می‌ترسند و پیش مستکبرین ذلیل هستند. مثل تمام رژیم‌های همه کشورهای آسیا و آفریقا و کشورهای به اصطلاح مسلمان! مثل شاه خود ما! در برابر آمریکا و شوروی و غرب و شرق ذلیل و ترسو بود. 2) «القصو علی الضعفا» در برابر قدرت‌ها ذلیل، در برابر ملت‌ها و ضعفاء دیکتاتور و گردن کلفت. 3) و البخل عند الاعطاء. حقوق مردم و مستضعفین را درست نمی‌دهند. بنابراین همه حکومت‌هایی که شجاع و عادل و خادم محرومین هستند باید حمایت بشوند و این‌ها بسیار کم در طول تاریخ بودند و بسیار کم هستند اقلیتی از حکومت‌ها هستند. الان در دنیا از تعداد انگشتان یک دست هم کمتر است. اما امام حسین(ع) فرمودند حکومت‌هایی که در برابر استکبار و مستکبرین ذلیل هستند و در برابر ملت‌ها و ضعفاء سرکوبگر و وحشی هستند و حقوق فقرا و مستضعفین را نمی‌دهند، ایشان فرمودند بایستید ولو هفتاد نفر باشید و این آیه کریمه که در قرآن فرمود: «الَّذِینَ یُبَلِّغُونَ رِسالاتِ اللَّهِ؛ آن‌هایی که پیام خدا را به بشر می‌رسانند وَ یَخْشَوْنَهُ؛ و فقط از خدا حساب می‌برند وَ لا یَخْشَوْنَ أَحَداً إِلَّا اللَّهَ؛ و جز خدا از هیچ قدرتی حساب نمی‌برند؛ آن‌ها معیار هستند. وَ کَفى‌ بِاللَّهِ حَسِیباً» (احزاب/ 39). و حسین امام چنین کسانی و رهبر و الگوی چنین مرامی است.

درس بعدی این است که اگر در تمام عالم حتی یک نقطه نداشته باشید که پناه ببرید و امنیت داشته باشید حتی یک نقطه باز تکلیف مبارزه به پایان نمی‌رسد. بنابراین بهانه آوردن بر این که آقا اگر مبارزه کنیم اگر مرگ بر ستم بگوییم مشکلات برای ما درست می‌شود محدودیت درست می‌شود، تحریم می‌کنند و... امام حسین می‌فرماید بکنند، شما باید مسیرتان را درست ادامه بدهید. این خط حسین است. وقتی ایشان دارد از مکه به سمت عراق حرکت می‌کند محمد حنفیه برادر ایشان، می‌گوید شما امام و رهبر من هم هستید اطاعت از شما واجب است اگر شما دستور بدهید بیا من هم می‌آیم ولی به نظر من رفتن به کربلا یک اشتباه استراتژیک و تاکتیکی است! من پیشنهاد می‌کنم مدینه نمانید به مکه بروید، مکه حرم امن است شاید بترسند شما را آن‌جا بزنند همان‌جا بمانید. اگر اوضاع آرام است همان‌جا بمانید ببینیم چه می‌شود! اگر دیدیم آن‌جا هم امنیت ندارید به سمت عراق نروید به سمت یمن بروید و دور از دسترس حکومت در کوهستان‌های یمن آن‌جا مخفی شوید تا بعد ببینیم چه می‌شود؟ اگر دیدید یمن هم امنیت ندارید و ارتش حکومت دنبال شما می‌آیند پیشنهاد من این است که یک دوره ولو چند سال طول بکشد از این کوه به آن کوه، از این بیابان به آن بیابان، مدام در حرکت و جنگ و گریز باشید تا ببینیم چه می‌شود؟ و الا اگر یک جا متمرکز شوید اینها محاصره‌تان می‌کنند و به شما حمله می‌کنند. «خرجت من بلغ الی بلغ» ولو چند سال شما در حال تعقیب و گریز با همین گروهی که هستید بروید. اگر نمی‌گذارند حتی در مکه بمانید حتی در مدینه و یمن بمانید. کسانی گفتند نصفه شب بروید که شما را پیدا نکنند نفهمند. گفتند از توی کوهستان از بیراهه یواشکی بروید! امام حسین(ع) چه جواب داد؟ ایشان جواب داد امروز حرکت می‌کنم از جاده اصلی حرکت می‌کنم به سمت کوفه حرکت می‌کنم, روز، علنی، از جاده اصلی. ما کار مخفی نداریم. حرکت ما حرکت درستی است. مقصد ما درست است چون ده‌ها هزار نامه نوشتند. همین کاروان عراقی که دارد رد می‌شود کربلا می‌گوید این‌ها اولاد مجاهدین عراق هستند که در طول همین چندین ده صد سال؛ چندین قیام خونین به نام امام حسین(ع) بعد از کربلا کردند و الآن این‌طور دارند از شما و از همه پذیرایی می‌کنند. امام حسین(ع) در پاسخ برادر دلسوزشان فرمودند: «وَاللهِ لَوْ لَمْ یَکُنْ فِی الدُّنْیا مَلْجَأٌ وَ لا مَأْوَى، لَما بایَعْتُ یَزیدَ بْنَ مُعاوِیَةَ» باید این جمله را به تمام انقلابیون جهان به صد زبان ترجمه کنید بگوییم پیام حسین برای شما این است: «والله؛ به خدا سوگند لولم یکن ملجأ و لا مأوی؛ اگر در تمام کرة زمین یک نقطه پیدا نشود که من آن‌جا امنیت داشته باشم و بتوانم پناه ببرم لما بایَعْتُ یَزیدَ بْنَ مُعاوِیَةَ؛ به خدا سوگندبا این حکومت بیعت و همکاری نخواهم کرد. این‌‌ها را به رسمیت نمی‌شناسم. آقا خطرناک است! باشد. دیگر هیچ جا امنیت ندارید, نداشته باشم! به خدا سوگند اگر یک شهر، یک روستا، یک کوه، یک دره هم دیگر نباشد که من آن‌جا امنیت داشته باشم من با این‌ها سازش نمی‌کنم و مبارزه را ادامه می‌دهم. ولی در مدینه گفت بیایید بیعت کنید کار را یکسره کنید. اگر با حکومت قلباً مخالف هستید باشید حتی می‌خواهید مخالفت هم بکنید بکنید ولی الآن بیایید یک تأییدی بکنید! فرمود بر چه اساسی؟ یزید کیست؟ رجلٌ؟ خصوصیات این چیست؟ اگر کسی متدین و مذهبی است خب این آدم به عنوان یک آدم فاسق. او فاسد و گناهکار است. اگر مسئله‌تان شرابخواری است؟ شارب‌الخمر، این‌ها عرق‌خور و نجس هستند اگر مسئله دیکتاتوری و جنایت است قاتل النفس محرّمه، این‌ها آدم‌های بی‌گناه را کشند و می‌کشند دست‌شان به خون انسان‌های بی‌گناه آلوده است. اگر می‌گویید فقط یواشکی فاسد هستند و مخفیانه گناه می‌کنند، نه «معلنٌ بالفسق» این‌ها فقط یواشکی کثافت‌کاری نمی‌کنند علنی می‌کنند که ارزش‌ها و ضدارزش‌ها جایش عوض شود و فضا را عوض کنند. بعد سیدالشهداء فرمودند «مثلی لایبایع مثله» مثل منی هم با مثل این‌ها بیعت نخواهد کرد. نه این که فقط مسئله شخصی بین یزید و حسین باشد در 1400 سال پیش! امام حسین(ع) نگفتند من با یزید بیعت نمی‌کنم! فرمودند مثل منی با مثل اینی تا ابد بیعت نخواهد کرد. یعنی این خط یزید و حسین ادامه دارد. آقا همین الآن در جهان یک حکومت نشان بدهید که حاکمان‌شان این 5تا صفت را ندارند همه‌شان فاسق و فاسدند. همه‌شان شارب‌الخمر و مشروب‌خوار و الکلی و قمارباز هستند، همه‌شان قاتل نفس و آدم‌کُش هستند. همه‌شان علنی کثافت‌کاری می‌کنند. امام حسین(ع) فرمود مثل منی با مثل این‌ها تا ابد بیعت نکند و نمی‌کند و نخواهد کرد. این درس حسین برای همیشه و برای همه جاست.

قیام علیه حکومت‌ها و قدرت‌ها. تلاش برای تشکیل حکومت عدل اسلامی در حد توان هرچه می‌توانید.

ریشه کلمه «بیعت» چیست؟ ریشه کلمه بیعت «بیع» است. بیع یعنی فروختن. کسی که دارد بیعت می‌کند دارد می‌گوید من جان و تعهد و همه چیزم را به تو فروختم. اگر این زیارت کننده‌ها با حسین بیعت می‌کنند دارند می‌گویند یا حسین ما هرچه داریم و نداریم به تو، برای تو و در راه تو فروختیم. ما دیگر هیچ چیز از خودمان نداریم. این یعنی بیعت. یعنی من جانم، مالم،‌آبرویم، آرامش و آسایشم و خانواده‌ام را همه چیزم را در این مسیر می‌دهم. این معنی‌اش هست. بیع کردم با تو هرچه دارم با تو معامله کردم. چرا به زیارت شهدا می‌رویم؟ در زیارت وارث به شهدای اسلام و به شهدای کربلا سلام می‌دهیم و شهادت می‌دهیم که آن‌ها پاک بودند، خاکی که آن‌ها را در آغوش گرفت پاک است و پاک باد «طبتم و طابت الارض التی فیها دخلتم» شما پاک بودید شهدا پاک هستند و پاک است آن زمین و خاکی که در آن خاک شما دفن شدید و مظهر همه این خاک پاک، خاک کربلاست که دارید به آن سمت حرکت می‌کنید. آیه‌ای در قرآن شریف اشاره می‌کند که از زمین پاک میوه و محصول پاک بیرون می‌آید: «الولدُ الطیّب یخرج نباته بإذن ربه» خاک پاک، میوه و محصول پاک به علم خداوند می‌دهد. امام صادق(ع) فرمودند که یک مصداق برجسته این آیه که چگونه خاک پاک و میوه پاک، محصول پاک می‌دهد مدفن شهداست. آن خاکی که شهدا در آن آرام گرفتند محصول و میوه پاک آن روح جهاد و شهادت است که در تمام زائرین و از طریق زوّار امام حسین(ع) به همه بشریت و مستضعفین عالم گرایش و سرایت پیدا خواهد کرد. این زیارت شهدا و زیارت حسین است که باعث می‌شود زنان و مردان مجاهدی در سراسر عالم بپا خیزند که صادقانه بگویند «یا لیتنا کنتُ معکم فأفوز فوزاً عظیما» ای کاش ما آن روز بودیم آن زمان در همین سرزمین این‌جا بودیم و خودمان را به کربلا می‌رساندیم و در کنار شما به فوز عظیم و به رستگاری می‌رسیدیم. از دل این زیارت میلیون و میلیون اربعین است که از صد کشور جهان، نه فقط شیعه، و نه فقط مسلمانان غیر شیعه حتی نه فقط دینداران غیر مسلمان حتی در این جمع، ما افراد بی‌دین دیدیم که جاذبه حسین و جاذبه کربلا و پیام جهاد و شهادت و اخلاق و برابری و برادری و عدالت از آن طرف عالم از آفریقا، از آمریکا و از شرق آسیا همه را به این‌جا کشانده و در این جمع حضور دارند و ما از صبح با ده‌ها گروه از این ملیت‌های مختلف، کاروان‌های سنی، شیعه، مسیحی، اشخاص بودایی، حتی کمونیست و سوسیالیست الآن در این جمع در حال حرکت است. چی شده؟ چه اتفاقی افتاده؟ کی در طول تاریخ یک چنین اتفاقی افتاده بوده؟ چه کاری دارد می‌شود؟ دنیا دارد یک جور دیگری می‌شود. امام حسین(ع) فرمودند: «علی الاسلام سلام» یعنی خداحافظ اسلام؛ قَدْ بُلِیَتِ الاُمَّةُ بِراع مِثْلَ یَزِیدَ، آن وقت که مسلمین، جوامع مسلمین گرفتار حاکمانی مثل یزید، نه که فقط یزید بلکه مثل یزید بشوند باید گفت خداحافظ اسلام! آقا مگر یزید و معاویه حج نمی‌رفتند؟ این‌ها حج و نماز و روزه علناً همه چیز بود به جز توحید واقعی و عدالت. در عین حال امام حسین(ع) فرمود: علی الاسلام سلام! خداحافظ اسلام. اگر قدرت در جهان اسلام به دست امثال یزید و نه فقط یزید بیفتد. این‌هایی که می‌گویند ما فقط با حسین و یزید همان 1400 سال پیش کار داریم او حرمله را اگر پیدا کنیم و دستمان به او برسد... دنیا همین الآن پر از حرمله و شمر است! شمر یک آدمی بود که در جوانی سرباز علی بود. 16 بار پیاده به حج رفت. نمازشب خوان بود. آخرهای عمرش یک چنین آدم کثیفی شد. 20 سال قبل سردار علی بود در صفین با معاویه می‌جنگید 20 سال بعد در کربلا، این آدم که قبلاً سابقه رزمندگی داشت، جانباز بود، 16 سفر پیاده حج رفته بود، نمازشب خوان بود، 20 سال بعد به یک چنین موجودی تبدیل شد که سر حسین‌بن‌علی را بُرید! خب آقا بالاخره که اسلام هست! خب بله همه جای جهان اسلام، اسلام هست ولی طبق این معیار سیدالشهداء که به مروان فرمودند وقتی مردم گرفتار حاکمانی مثل این‌ها بشوند علی الاسلام سلام، خداحافظ اسلام. عجب! خداحافظ اسلام؟ نماز، روزه، حج، حجاب که هست. فرمودند نه، خداحافظ اسلام. حاکمان فاسد یعنی این.

برادران و خواهران دقت کنید این‌ها بعضی از پیام‌های عاشورا در همین کربلا و در همین ایام عاشوراست تعابیری که امام حسین(ع) 45 روز قبل توی همین مسیر تا رسید به کربلا به کار برد. شعارهای حسین که امروز باید جهانی شود. انقلاب جهانی. مقدمه برای انقلاب آخرالزمان و عدالت جهانی. 1) قالَ الْحُسَیْنُ علیه السلام: مَوْتٌ فی عِزٍّ خَیْرٌ مِنْ حَیاةٍ فی ذُلٍّ؛ امام حسین(ع) تعریف مرگ و زندگی را عوض کرد. گفت از نظر همه زنده کسی است که راه می‌رود و غذا می‌خورد و می‌رود دستشویی! مرده کسی است که این کارها را نمی‌کند. ما حالا تعریف مرگ و زندگی را به شما می‌گویم چیست. کسانی که در ذلّت زندگی می‌کنند مرده‌اند. مردگان متحرک‌اند. می‌گویند زنده باشیم ولی ذلیل باشیم، حقیرمان کنند، تحقیرمان کنند، حقوق‌مان را بالا بکشند، توی سرمان بزنند، غارت‌مان کنند. حسین فرمود مرگ در عزّت عین زندگی است. زندگی در ذلّت عین مرگ است. این اولین کار این حرکت بزرگ است. تعریف مرگ و زندگی عوض شد. حسین گفت آن‌ها که کشته می‌شوند با عزت زنده هستند آن‌هایی که با ذلّت زندگی می‌کنند مرده‌اند! زنده باشید! یعنی با عزت. مسلمانان ذلّت نمی‌پذیرند اجازه نمی‌دهد او را تحقیر کنند. این پیام حسین ارزش جهانی شدن را دارد یا ندارد؟ این پیام جهانی هست یا نیست؟ این پیام مستضعفین عالم را در 5 قاره جهان نجات خواهد داد. امام(ره) یک وقتی گفت ملّتی می‌تواند به عزت برسد که از مرگ نترسد اگر از مرگ ترسیدید تا آخر ذلیل هستید. اگر یک کسانی بین ملت‌های ما و شما نبودند که از مرگ نمی‌ترسیدند و نمی‌رفتند و شهید نمی‌شدند الآن صدام نه تنها فقط بر عراق مسلط بود بلکه بر بخشی از ایران هم مسلط بود. قبل از او شاه همچنان در ایران حاکم بود. یک مردان و زنانی باید باشند که از مرگ نترسند. آنان زنده‌اند. با عزت کشته می‌شوند. آنان زنده‌اند و به زندگی آنان زنده می‌شوند. بقیه مرده‌اند. امام(ره) در زمان انقلاب و جنگ گفت اگر از مرگ بترسید تا آخر توسری می‌خورید اگر از مرگ نترسید آزاد می‌شوید. یک عده شهید می‌شوند به بهشت می‌روند بقیه هم آزاد می‌شوند و الا ده برابر او کشته می‌شوید بهشت هم نمی‌روید ذلت هم خواهید کشید. یعنی هم چوب را می‌خورید هم پیاز را. این «هیهات من الذلّه» دقیقاً عبارتی است که سیدالشهداء در همین مسیر، در همین مکان گفتند. فرمودند «انّ الدعی» این ناپاک فرزند ناپاک نسل ناپاک در بسترهای آلوده به دنیا آمدند به روش نامشروع به دنیا آمدند «قد ترکنی بین الیله و الذلّه» من را سر یک دوراهی گذاشتند. یا ذلّت یا مرگ! فکر کردند من از مرگ می‌ترسم و تسلیم ذلّت می‌شوم «وهیهات له ذلک منی، هیهات منا الذلة،» این ندا که «یا لیتنا کنّا معکم فأفوز فوزاً عظیما» دارد یک شعار مجازی می‌شودو از مجاز به حقیقت رسید آرزوی مجازی شهادت کم‌کم آرزوی حقیقی شهادت خواهد شد. بیش از هزارو اندی سال است سعی کردند که این کربلا محو بشود و آثاری از حسین و شهدای کربلا باقی نماند آب بستند، با خاک یکسان کردند، زراعت کردند، چقدر زوّار مثل شما می‌آمدند دستشان را قطع می‌کردند، او را می‌کشتند و اعدام‌شان می‌کردند. از لای نخل‌ها نیمه شب‌ها تنها می‌آمدند و هر بار می‌خواستن قبر حسین را محو کنند یک علامتی می‌گذاشتند که حسین این‌جاست. روایتی شیخ طوسی نقل می‌کند در «امانی» که پیرمردی در دستگاه متوکل عباسی است و متوکل از کسانی است که به خاطر این که علیه او انقلاب نشود دستور داد قبر سیدالشهداء را به آب ببندند که زیر آب برود و معلوم نشود که قبر او کجاست؟ یک درخت سدره‌ای آنجا شیعیان کاشته بودند که این علامت باشد که قبر حسین دقیقاً زیر این درخت است. آن پیرمرد در دربار بود یک کسی خبر داد که درخت سدره را قطع کردند. آن پیرمرد کنار متوکل و در حکومت بود تا این خبر را شنید گفت «لاحول ولا قوه الا بالله» متوکل تعجب کرد گفت چرا «لاحول» می‌گویی؟ چه خبر است؟ گفت یک حدیثی از پیامبر نقل شده بود به ما رسیده بود ما معنی‌اش را نمی‌فهمیدیم چیست؟ حدیث این بود که خدا لعنت کند کسی را که درخت سدره را قطع می‌کند. ما نمی‌دانستیم منظورشان چیست ولی الآن فهمیدم. این درخت سدره علامتی بر خاک حسین بود که عوامل تو رفتند آن را قطع کردند که هیچ دیگر نفهمد حسین کجاست! چرا دشمن قبر حسین هستید؟ از همان وقت تا به الآن! از همان متوکل تا صدام که هرکسی را می‌فهمید در همین اربعین به سمت قبر امام حسین می‌رود می‌کشت و دست‌شان را قطع می‌کرد. با قبر حسین مشکل‌تان چیست؟ با زیارت شهید و شهدا مشکل‌تان چیست؟ تا همین الآن که بمب‌گذاری می‌کنند و تا ابد این مسیر ادامه دارد. مشکل‌شان این است که می‌دانند شهادت حسین و شهدا، پرچم شهدا را بالا می‌برد و بالا نگه می‌دارد و تا ابد به همه ملت‌ها درس قیام و جهاد می‌دهد. نترسید حتی اگر شما هفتاد نفرید و آن‌ها ده هزار نفر نترسید. اگر بچه چند ماهه هستید تا پیرمرد 90 ساله نترسید. جلویشان بایستید. نگرانی‌شان از قبر حسین همین است. امام حسین(ع) فرمودند بیعت ننگین هرگز! شمشیر خونین آری. ذلّت از ما دور است ما این طرف عالم هستیم ذلّت آن طرف عالم است هرجا ذلّت بیاید ما طرف مقابل آن هستیم این را به کسانی بگوییم در کشورهای به اصطلاح مسلمان و داخل خود ایران، داخل حکومت و داخل غیر حکومت و همه جهان اسلام. اگر حسینی هستید باید به این شعار پایبند باشید و الا زیارت امام حسین هزار بار بیایید پیاده هم بیایید و الا مرام‌تان با امام حسین یکی نباشد این زیارت به درد خودت می‌خورد!

این عبارت سیدالشهداء(ع) را دقت کنید فرمودند «ابی الله ذلک لنا» نخست الله خداوند اجازه نخواهد داد و راضی نیست برای این که ما ذلّت را بپذیریم «و رسوله» جدم پیامبر راضی نیست که ما تسلیم شویم و ذلّت را بپذیریم «و المؤمنون» مؤمنین هم در تمام جهان حاضر نیستند که بپذیرند ما تسلیم شویم تمام دینداران حقیقی در تمام تاریخ ما را تحسین خواهند کرد که آفرین! 70 نفر جلوی ده هزار نفر ایستادید تا نفر آخر کشته شدید آفرین بر شما. سیدالشهدا فرمودند خدا و رسولش اجازه نمی‌دهند ما ذلّت را بپذیریم مؤمنین هم راضی نیستند «وحجور طهرت وجدود طابت» آن دامنان پاک و آن مادرانی که ما را تربیت کردن آن‌ها هم اجازه نمی‌دهند ما ذلّت را بپذیریم ما در دامن‌هایی تربیت شدیم و به دست مادرانی که هرگز ما را این‌طور تربیت نکردند که به ما بگویند چند روز بیشتر زندگی کن و به جای آن توسری بخور و ذلیل بشو و به جای آن توحیدو عدالت زیر سؤال برود! فرمود: «لا والله لا اُعطیکم بیدی إعطاء الذلیل» به خدا سوگند اینک خدا را شاهد می‌گیرم که هرگز و هرگز مثل ذلیل دست در دست این‌ها نخواهم گذاشت در خواب شب‌شان هم نخواهند دید که من با آن‌ها دست بدهم «ولا أفرّ فرار العبید،» نه به شما دست بیعت می‌دهم و نه به خدا سوگند هرگز مانند بردگان فراری فرار خواهم کرد من نه به شما پشت می‌کنم و مخفی می‌شوم و نه با شما بیعت می‌کنم. این‌جا ایستادیم چشم در چشم شما آماده مرگ هستیم. «یا عبادالله» مردم، ای تاریخ، همه بدانید همه سخن موسی(ع) که قرآن نقل می‌کند من تکرار می‌کنم « إِنِّی عُذْتُ بِرَبِّی وَرَبِّکُم مِّن کُلِّ مُتَکَبِّرٍ لَّا یُؤْمِنُ بِیَوْمِ الْحِسَابِ» من به پروردگارم و پروردگار شما پناه می‌برم از هر دیکتاتور مستکبر متکبّری که روز حساب و کتاب سر او نمی‌شود و قیامت را انکار می‌کند و به بشریت ظلم می‌کند و کبر و تکبّر می‌فروشد.

روایت و تعبیر دیگر این است که وقتی امام حسین(ع) دوم محرم وارد کربلا شدند به این منطقه که رسیدند منطقه‌ای که دارید به سمت آن می‌روید به چند کیلومتری محل شهادت‌شان که رسیدند و محاصره شدند و جلوی آن‌ها را گرفتند، امام حسین(ع) پرسیدند که این‌جا کجاست؟ اسم این منطقه چیست؟ آن‌هایی که می‌شناختند گفتند کربلا! نینواست. بعد که فرمود همین‌جاست. همین‌جاست آن‌جا که سر کودکان ما را می‌بُرند! این‌جا همان‌جاست که خیمه‌های فرزندان پیامبر را غارت می‌کنند. این‌جا همان‌جاست که خون ما را می‌ریزند. پیاده شوید این‌جا آخر مسیر ماست. «قِفُوا وَ لا تَرْحَلُوا مِنْها» به کاروان بگویید بایستند دیگر لازم نیست جلوتر بروند جلوتر نخواهیم رفت نمی‌توانیم رفت. بایستید و دیگر چادرها را برپا کنید «فَهاهُنا وَاللّهِ مَناخُ رِکابِنا،» همین جاست که ما در خون خودمان دست و پا خواهیم زد «وَ هاهُنا وَاللّهِ سَفْکُ دِمائِنا،» این‌جاست که ما را به خاک و خون می‌کشند و خون ما ریخته می‌شود «وَ هاهُنا وَاللّهِ هَتْکُ حَریمِنا،» به خدا سوگند همین‌جاست که حریم ما را و حرمت ما را پایمال می‌کنند و دختران پیامبر را هتک حرمت می‌کنند «وَ هاهُنا وَاللّهِ قَتْلُ رِجالِنا، وَ هاهُنا وَاللّهِ ذِبْحُ اَطْفالِنا، وَ هاهُنا وَاللّهِ تُزارُ قُبُورُنا، وهاهُنا وَاللّهِ مَحَلُّ قُبُورِنا وَهاهُنا وَاللّهِ مَحْشَرُنا وَمَنْشَرُنا» همین‌جا ما دفن خواهیم شد و از این‌جا بیرون خواهیم آمد و محشور خواهیم شد «وَبِهذا وَعَدَنِى جَدّى رَسُول اللّه صلّى اللّه علیه و آله وَلا خِلافَ لِوَعْدِهِ» و این وعده‌ای است که جدّم رسول خدا به من داده بود و به من گفت ماجرا در چنین سرزمینی اتفاق خواهد افتاد.

خود این مرگ‌آگاهی و شهادت‌طلبی، این راز حسین است که قرن به قرن بزرگتر شده و امروز بزرگترین راهپیمایی بشر دارد این‌جا اتفاق می‌افتد. آن کسانی که می‌گویند حسین را زیارت می‌کنیم ولی با این حرف‌های حسین کاری نداریم!‌ هم حسین را زیارت می‌کنیم هم ذلّت می‌پذیریم. هم اربعین زیارت می‌رویم و هم ذلّت می‌پذیریم! هم می‌گوییم حسین حسین ولی مرگ بر آمریکا و اسرائیل و انگلیس و استکبار و مرگ بر آل سعود نمی‌گوییم! قبلاً هم مرگ بر شاه نمی‌گفتیم مرگ بر صدام هم نمی‌گفتیم زیر سایه شاه زیارت امام رضا و زیارت حضرت معصومه می‌رفتیم و زیر سایه صدام هم زیارت کربلا و نجف می‌رفتیم اگر خدا توفیق بدهد زیارت بیت‌المقدس هم می‌رویم دست آن‌ها را می‌بوسیم برمی‌گردیم زیر سایه آل سعود هم حرمین شریفین! کلاً زیر سایه دشمن هستند. این شیعه و تشیّع، تشیع حسین نیست زیارت حسین می‌روم ولی این حرف‌های حسین را قبول ندارم. پیامبر(ص) فرمودند: «من اقرَ بذنب طاعئا فلیس منّا» تا ابد بدانید هرکس تن به ذلّت بدهد و با آرامش و بدون عذاب وجدان زیر نامه هر ذلّتی را امضاء کند از خاندان و از ما نیست. پیامبر(ص) فرمود محال است کسی از اهل بیت من تن به ذلّت بدهد. چطور می‌شود کسی مسلمان پیامبری و شیعه اهل بیت شیعه علی و حسن و حسین باشد و تن به ذلت بدهد در حالی که قرآن می‌فرماید: «لله العزة و لرسوله و للمؤمنین» عزت فقط مخصوص رسول خدا و مؤمنین است. هرجا ذلت هست معلوم می‌شود آن‌جا جبهه خدا و رسول نیست. هر ملتی که ذلیل است معلوم می‌شود مؤمنون نیستند چون قرآن می‌فرماید «العزّه للمؤمنین» مؤمن عزیز است. اگر کسی گفت من مسلمان هستم و شیعه هستم و در عین حال تن به ذلّت می‌دهید و کفر بر مسلمین حاکم باشد، ظلم و استبداد باشد، ما هم شیعه‌ایم! پیامبر(ص) فرمود محال است شما شیعه باشید و برای ما جهان، همه با هم مساوی است. امام حسین(ع) فقط برای نجات عرب نبود. عرب و عجم نداریم فقط برای نجات شیعه نیست، برای کل مسلمین نیست حتی برای مستضعفین جهان است. یکی از شعارهای آخرالزمان حضرت حجت(عج) «یا لثارات الحسین» است. انتقام حسین است. انتقام از قاتلان شخصیت حقوقی حسین(ع). یک عده‌ای فقط به آن یزید و حرمله و ابن زیاد لعن می‌کنند آن‌هایی هم که الآن همان کارها را می‌کنند به آنها لعن نمی‌کنند حتی با این‌ها رفت و آمد و بده بستان هم دارند. پیامبر(ص) فرمود سفیدپوست رومی و سیاهپوست آفریقایی، عرب بر فارس و فارس بر عرب هرگز هیچ کس بر هیچ مقدم نیست همه با هم مساوی و برابر، برادر و خواهر هستید. همه قومیت‌ها و ملت‌ها و نژادها مساوی‌اند هیچ نژاد برتری نداریم. نژاد بدتر نداریم. این قوم از آن قوم بهترند یا بدترند نداریم. قرآن می‌فرماید حرام است هیچ قومی حق ندارد هیچ قوم دیگری را مسخره کند. این یکی از گناهان بزرگ است در این مورد آیه نازل شده است. این‌ها بخشی از پیام‌هایی است که عاشورا و اربعین برای بشر امروز، مستضعفین جهان دارد و الآن با یک اسقف مسیحی آفریقایی جلسه‌ای داشتیم ایشان جزو شورای رهبری کلیسای کاتولیک آفریقا بود آمده بود در این راهپیمایی. می‌گفت من یک چیزهایی شنیده بودم ولی باور نمی‌کردیم آمدیم این‌جا می‌بینیم این‌جا چه خبر است؟ قیامت است؟ می‌گوید من از این‌ها آموختم و می‌روم به مردم خود در کنیا و آفریقا می‌گویم بروید محبت و عشق و برادری و وحدت را از مسلمان‌ها یاد بگیرید بروید ببینید که حسین کیست و کی بوده که بعد از هزار و چند صدسال این‌طور می‌آیند. مسابقه می‌گذارند که بهم غذا بدهند نه از هم غذا بگیرند. مسابقه میدهد که برای همدیگر نوکری و کلفتی کنند نه این که همدیگر را استثمار کنند. مسابقه گذاشتند که پای او را ماساژ بدهد نه این که پای او را ماساژ بدهند. مسابقه گذاشتند که کی بیشتر به دیگران خدمت می‌کند نه این که چه کسی دیگران را بیشتر استخدام می‌کند! ایشان همین نیم ساعت پیش می‌گفت اگر مسیح این‌جا بود حتماً در راهپیمایی اربعین شرکت می‌کرد. من داشتم صحبت می‌کردم بلندگو مشکل داشت یک جوان سیاهپوست آفریقایی کنار من میکروفن را گرفته بود همان لحظه می‌گفت این جمع که راه افتادند دارند می‌آیند فقط شیعه نیستند بلکه سنی هم هستند یک مرتبه گفتند این آقایی که میکروفن دستش گرفته سنی است. جوان سنی از آن طرف آفریقا بلند شده آمده این‌جا، در این جمعی که شما دارید می‌آیید اصلاً به فکرتان می‌رسید که 14 قرن بعد از کربلا کمونیست و سوسیالیست راه افتادند در این راه و دارند می‌آیند و می‌گویند ما شنیدیم حسین شعار عدالت داده، قیام به قسط و عدالت، شنیدیم گفته که جامعه‌ای که یک عده‌ای از گرسنگی بمیرند و یک عده‌ای از سیری بترکند حسین و علی پدرش گفته‌اند که آن جامعة دینی نیست مسئله ما سوسیالیست‌ها این است که بشریت گرسنه است یک اقلیتی سیرند! ما این‌جا کلید حل مشکل‌مان را پیدا کردیم. چرا باید بودایی بت‌پرست در این راهپیمایی بیاید؟ هست. از صد کشور جهان از همه ادیان و مذاهب این‌جا هست. بی‌دین توی این جمعیت‌ها آمده است از او می‌پرسند تو چرا آمدی؟ این جریان دینی است این‌ها برای پاداش الهی رو به خدا حرکت می‌کنند. گفت خدای شما و حسین شما همان حقیقت ماست ما همان حقیقت را قبول داریم.

برادران و خواهران این راهپیمایی عادی نیست در تمام تاریخ چنان چیزی نبوده است من نمی‌خواهم بگویم این‌ها علائم ظهور است، نمی‌دانیم! انشاءالله که باشد ولی این حرف‌ها را نمی‌شود گفت. امید و انتظار بله، ولی اگر ظهوری هم نباشد و انشاءالله که باشد اگر نباشد این اتفاق مسیر جهان و تاریخ را تغییر می‌دهد

از کنگره آمریکا در این راهپیمای آمده‌اند که ببیند این‌ها چه می‌گویند که پیاده راه می‌افتند ده‌ها کیلومتر، صدها کیلومتر راه می‌روند. عده‌ای چند هزار کیلومتر راه آمدند پیرمرد نمی‌تواند راه برود کمر او خم است شاید در شهر خودش تا سر کوچه‌شان نتواند برود تنها راه افتاده آمده، به او می‌گویم تو تنهایی؟ می‌گوید بله تنها هستم. می‌گویم برای چه آمدی؟ می‌گوید نمی‌دانم آمدم! به او گفتم مشکل برایت پیش می‌آید گرفتار می‌شوی گف خب بشوم! این‌ها عادی نیست این‌ها یک جاذبه بزرگ الهی و معنوی است و باید قدر آن را دانست سال به سال شلوغ‌تر می‌شود. مراقب آسیب‌ها و آفت‌های آن باشیم و امیدواریم این راهپیمایی از نجف به کربلا بعداً تبدیل به راهپیمایی از کربلا تا قدس بشود و بیت‌المقدس را آزاد بکند و انشاءالله بشارت برای جهان جدید و توحید و برادری و برابری و عدالت.

سلام بر حسین و اولاد حسین و اصحاب حسین و زوّار حسین. زوّاری که بزرگترین زیارت و پیاده‌روی تاریخ بشر تا امروز را انجام داده است. فرصت نیست ما هم با هم دویدیم و آمدیم فقط درباره نکته‌ای که شما فرمودید نسبت این مناسک توحیدی حسینی با مقوله وحدت انسانی و محبّت انسان‌ها، نکته‌ای عرض کنم. من می‌خواهم به یکی دو روایت از خود سیدالشهداء استناد کنم. این ایامی که در راهپیمایی اربعین شاهد هستیم که 20 میلیون بلکه بیشتر، به تدریج ظرف یکی دو هفته بیش از صد کشور جهان در این گرمای 42 درجه می‌آیند و سالم و بیمار و کوچک و پیر و زن و مرد و همه، و در کنار اکثریت عظیم شیعه که بزرگترین میتینگ عبادی سیاسی جهان و تاریخ بشر را ترتیب دادند و در جهان سانسور می‌شود ولی به زودی صدایش به همه بشریت خواهد رسید. در عین حال هزاران هزار برادران اهل سنت و دیگر مذاهب اسلامی، گروه‌های بسیاری مانند مسیحی، یهودی، هندو و بودایی، یعنی مشرک و کافر و اهل کتاب و همه دارند می‌آیند ما در این جمع حتی مارکسیسم و حتی سوسیالیست‌های چپ در جهان را دیدیم آمدند که ظاهراً این‌ها خدا و آخرت و مذهب را قبول ندارند ولی کاملاً معلوم است و مضمون کلام‌شان این است که خدای حسین را قبول داریم.

آن خدای که حسین را حسین معرفی می‌کند که خدای رحمت و برادری و محبَت و خدای عدالت و فداکاری و شهادت است آن خدا را قبول داریم. دیروز در مسیر نجف به کربلا یک خواهر زرتشتی را دیدیم که ایشان گفت من عاشورا هم خودم آمده بودم و باز اربعین دیدم نمی‌توانم نیایم آمدم برای زیارت عباس. برایم خیلی عجیب بود که یک خانم زرتشتی... البته ظاهرش مثل مسلمان‌ها بود معلوم نمی‌شد ولی مریض و بیمار بود و می‌گفت که من خانواده و فامیل‌هایم نمی‌دانند من مسلمان هم نیستم گفتم چرا شما مسلمان فطری هستی. چون پیام جناب زرتشت هم پیام موسی و ابراهیم و عیسی و پیامبر اکرم است منتهی آن کلی و یک مقداری تحریف شده است ولی اصل گفتار نیک، پندار نیک همین است که حسین بن‌علی می‌گوید. این پیام قرآن است. منتهی اسلام و مکتب اهل بیت(ع) آمدند این‌ها را ریز توضیح دادند به کلیات اکتفا نکردند حالا سؤال این است که این وحدت و برادری که همه جای دنیا مسابقه سر خوردن است این‌جا مسابقه سر خوراندن است. همه جا رقابت این است که چه کسی سواری بگیرد این‌جا رقابت می‌کنند که چه کسی سواری بدهد. یکی از دوستان می‌گفت دیروز توی مسیر یک لحظه از گرما نشستم دیدم یک برادر عرب عراقی آمده کنار من ایستاده مدام کج و راست می‌شود تعجب کردم که چرا ایشان این‌طوری می‌کند؟ بعد متوجه شدم که ایشان خودش را جلوی آفتاب می‌گیرد که سایه‌اش روی من بیفتد. نه من می‌دانم او کیست نه او می‌داند من کی‌ام. با خودم گفتم من الآن بلند شوم بخندم؟ گریه کنم؟ برقصم؟ این‌ها چه می‌گویند ما چه می‌گوییم؟ ما اصلاً همدیگر را نمی‌شناسیم. ببینید آن روح بزرگ برادری و اخلاق و محبت و ایثار و عشق انسان به انسان که پیامبران پیام اصلی‌شان همین است اگر از جهاد و شهادت و عدالت هم می‌گویند برای تحقق همین وحدت بشری است. چون وحدت در سایه عدالت و توحید به دست می‌آید. وحدت با شرک که هر کسی خدای خودش را داشته باشد وقتی خدایان با هم دعوا دارند آدم‌ها هم دعوا دارند. ولی توحید است که خدای همه ما یکی است ما همه با هم برادر و خواهریم فرزندان آدم و حوا و بنده یک خدا هستیم فقط با توحید است که وحدت واقعی بوجود می‌آید. با شرک تفرقه است. و وحدت بدون عدالت محقق نمی‌شود. اگر قرار باشد یک عده‌ای حق یک عده را بخورند این‌ها معلوم است که با هم نمی‌توانند وحدت پیدا کنند.

سیدالشهداء در باب فلسفه قیام عاشورا هم اشاره به توحید دارند و هم اشاره به عدالت و قیام به قسط که با این دوتا می‌شود وحدت و برادری ایجاد کرد. این حالتی که همه مدام با عطش به همدیگر خدمت می‌کنند مسابقه می‌گذارند که چه کسی بیشتر خدمت کند گمنام، بدون این که تشکر بخواهند بدون این که جبران بخواهند این همان چیزی است که در روایات ما می‌گوید حضرت حجت(عج) در آخرالزمان با کل بشر همین کار را خواهد کرد، هم به لحاظ عدالت اقتصادی و اجتماعی و هم به لحاظ تربیت معنوی و اخلاقی طوری می‌شود که هرکسی دست می‌کند «فی کیسی اخیه» در جیب دیگران هیچ کس هم نمی‌گوید دست شما در جیب بنده چه کار می‌کند؟ جیب هرکسی برای همه است. یعنی در زمان امام زمان(عج) همه با هم و یکی هستند. همان چیزی که پیامبران خواستند و پیامبر اکرم(ص) در یک سطح محدودی توانستند در مدینه و بین مسلمین ایجاد بکنند. سیدالشهداء هم در کاروان کربلا این کار را کردند و حالا هم حضرت زینب(س) این پیاده‌روی اربعین محصول حضرت زینب است. که مسئولین عراق گفتند پارسال مجموعاً 27 میلیون ظرف دو هفته از همه جا آمدند و رفتند. از خود ایران دو سال پیش 40 هزار آمدند امسال 4 میلیون یعنی صد برابر شده است و این همین‌طور دارد گسترش پیدا می‌کند. از صد کشور جهان.

حالا این برادری چطوری حفظ می‌شود من فقط یک روایت از سیدالشهداء(ع) عرض کنم. ایشان اولاً در مورد فلسفه قیام فرمودند که ما با این‌ها درگیر می‌شویم به دلیل این که فساد را علنی می‌کنند و گفتمان حاکم می‌شود یعنی به فساد و کثافت‌کاری افتخار می‌کنند و دیگر مخفی نمی‌کنند. پس حساسیت به فساد اخلاقی، فساد اجتماعی، فساد سیاسی و حکومتی، فساد عقیدتی. این در جواب کسانی است که می‌گویند حکومت دست ما باشد حالا فساد هم بود بود. فساد اخلاقی، فساد فرهنگی و... هم بود بود ما حکومت بکنیم! این جواب آن‌هاست. دوم این که فرمودند «ابطل الحدود» ما با این‌ها درگیر می‌شویم و شهید خواهیم شد برای این که این‌ها خط قرمزها را یکی یکی زیر پا گذاشتند این‌ها اصولی ندارند همه چیز برای این‌ها مباح است با همه حقایق و ارزش‌ها بازی می‌کنند. سوم اینکه «و شَرِب الخمور» رسماً کارشان به جایی رسیده که بعضی‌هایشان علنی الکلی هستند مشروب می‌خورند مواد می‌زنند و اهل حال و هول هستند! این‌ها می‌خواهند حکومت اسلامی کنند! و این چهارمی را که می‌خواستم عرض کنم که این‌ها ببینید هم شرابخواری ضد وحدت است کینه و دشمنی می‌آورد و هم فساد ضد وحدت است و هم ابطال حدود. شما اگر حد و مرز نشناسید خب به حق دیگری تجاوز می‌کنید به حق‌الله و حق‌الناس، خب آن وقت دشمنی ایجاد می‌شود. شرابخواری هم دشمنی و کینه‌توزی دارد.

بعد فرمودند ما با این‌ها مبارزه می‌کنیم چون «استعفروا اموال الفقرا و المساکین» این‌ها اموال فقرا را بالا کشیدند. این‌ها بیت‌المال را دارند می‌خورند و رانت‌خواری می‌کنند. این‌ها خودشان و فامیل‌هایشان و باندشان و آشناهایشان سهم کل ملت، مخصوصاً فقرا، مستضعفین، محرومین، بیماران، گرفتارها، یتیم‌ها را دارند بالا می‌کشند این هم ضد وحدت است. سیدالشهداء(ع) می‌فرماید ما به این دلیل قیام کردیم. مبارزه با فساد، مبارزه با فساد در همه وجوهش از جمله فساد اقتصادی. اما راجع به وحدت انسانی، فقط یک روایت از سیدالشهداء(ع) عرض کنم. کسی خدمت ایشان آمد و گفت یابن رسول‌الله فلان کس با این که پولدار و مرفّه هم هست من بدهی به او دارم نمی‌توانم بدهم «یُریدُ أن یحبسنی» این با مأمور آمده دنبال من و می‌خواهند من را بازدداشت کنند فرمودند الان ندارم که کمک مالی کنم. گفت خب شما وساطت کنید. شما همین که پیامی بدهید فلانی راضی بشود و طلبش را تأخیر بیندازد ایشان قبول می‌کند. فرمودند «لیس به انس» فرمودند من او شخص را نمی‌شناسم. او گفت ولی آن شخص شما را می‌شناسد. فرمودند بسیار خب من همه کارهایم را تعطیل می‌کنم می‌آیم. شنیدم پدرم علی می‌گفت که رسول‌الله فرمودند هرکس کارهای شخصی‌اش را تعطیل کند هر کاری دارد کنار بگذارد و برای حل مشکل یک نفر دیگر راه بیفتد خداوند به او پاداش 9 هزار سال عبادت که هر روز روزه و شب‌ها اهل نماز شب باشد برایش پاداش می‌نویسد.

والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته